Cumartesi günü çok güzel geçti, geride tatlı bir yorgunluk kaldı, birde acaba herşey güzel olacak mı diye duyulan kaygıların boş olduğunu anlama hissi..

Cuma günü işte iken o gün bitmek bilmedi, bir an önce eve gidip hazırlıklar ne alemde görmek istiyordum. Çekirdek ailemiz kalabalık olduğu için komşulardan sandalye yardımı aldık. Onları yerleştirdik.

Koltukları çekip arkalarına sandalyeleri sıralayınca açık alan kaldı, ferah bir görüntü ortaya çıktı. Kalabalık olacağız, insanlar rahat edemeyecek diye çok stres oluyordum. Ama endişelerim çok yersizmiş.

Cumartesi sabahı erkenden uyandım. Uykum olduğu halde heyecandan uyuyamadım. Azıcık birşeyler yiyip tırnaklarımı yaptırmaya gittim. French oje tercih ettim. French oje her zaman her duruma uyan tek oje.

Ardından kuaföre doğru yol aldım. Saçımı nasıl yaparız diye konuşmamıştım, en önemlisi randevuda almamıştım. Nasıl olsa hiçbir zaman öyle sıkıntı yaşamamıştım. İçeri bir girdim ana-baba günü. Düğün varmış, gelin başı yapılıyor ve akrabaları komple orada, nerdeyse kuaförü kapatmışlar gibiydi. Kalabalık olunca bana bir sıkıntı geldi. Fenalık geçiriyordum. Kuaförümle saç ve makyaj için saat ayarladık, 16’da gel dedi. Attım kendimi dışarı. Hava da nasıl sıcak..

Kuaförle mesafe ne çok yakın ne çok uzak. Taksilere göre kısa mesafe geldiği için kabul etmiyorlar. En sinir olduğum şey. Bazı taksilerde o kadar iyi oluyor ki. Herneyse ortada taksi maksi yok, olanda dolu. Kuzunun kaderi, başladım yürümeye. Tabana kuvvet eve vardım ama yorgunluktan da bitmiştim. Biraz uzandım. O uzanma bana iyi geldi. Sonra saate baktım, suyunu çıkarmıyım dedim, yavaştan hazırlanmaya başladık annemle. Kuaföre gitmek vakti yaklaşmıştı.

Abim bırakacaktı, fakat evde bir kişinin durması gerekiyordu, çünkü kapıya yapılan süsten dolayı dışardan anahtarla kapı açılmıyordu 🙂 Biz boş taksi araya araya kuaföre vardık. Düğün ekibi tam kadro gene ordaydı. Yuh be kardeşim dedim. Ben gittiğimde saçları nerdeyse hazırdı. Meğerse bol vakitleri varmış, orda zaman geçiriyorlarmış.

Saçımı tahmin ettiğim gibi çok güzel yaptı, makyaj da tam istediğim gibi oldu, yoğunluk gözlerdeydi. Bu konuda mütevazı olunamayacak şekilde güzel yaptılar 🙂 Makyöz o kadar çok çalışmış ki o gün, yemek bile yememiş. Saçlarımız hazır olunca doğru eve, taksi bulduk hayret ettim.

Evde yiyecekler tabaklara dizildi, herşey hazır olarak bekliyordu. Giyinmeye vakit bulamadan akrabalar gelmeye başladı. Herkes şıkır şıkır hazır, ben ev kıyafetleriyle 🙂

Nişan şekerlerimi koymak için sepetimi becerikli akrabamız süsledi. Kapı süsü de, masa örtüsü düzenlemesi de kendisine ait, 10 dk da yaptı. Kapının iç kısmına Eminönü’nden aldığımız mor çiçekli kapı süsünü astı, dış kısmına ise mor tülden kurdele yaptı. Beyaz ve mor uyumu çok güzel oldu.

Alyans seçimimiz klasik modelden yana oldu. Aldığımız yer kutunun içinde ayrıca kırmızı kurdele ve makas da vermiş. Eve döndüğümde farkettim. Kırmızı kurdelede firma adı yazdığı için direkt sponsor kurdeleyi kullanım dışı bıraktım 🙂 Makası çok beğenmemiştim, hatta bunu kullanmak aklımdan geçmedi. Eminönüne gittiğimizde taşlar, yapışkanlar, taşlı etiketler herşeyi almıştım. Makas da nasıl olsa kullanılmayacaktı, ben bunu bi taşla kaplıyım dedim 🙂 Ortaya çok güzel bir görüntü çıktı ve kullanmaya karar verdim. Işıl ışıl parlıyordu. Tam nişan makası olmuştu.

Makası kullanmayı düşününce nişan tepsisi de gözümde şekillenmeye başladı. Bu iş için çok sevdiğim arkadaşımın ablasının nikah şekerini kullandım 🙂 Aslında kuşların altında yuva görünümünde minik sepet ve içinde badem şekeri bulunuyordu. Alttan tülü kestim, o kısmı çıkardım. Böylelikle beyaz güvercinlerim düz şekilde tepside durmayı başardılar.

Nişan tepsimin görüntüsü

Evdeki yiyecek hazırlıklarına gelirsek çeşit çok fazlaydı, ama onların fotoğrafını neden çekmedim diye üzüldüm. Aklıma gelenler zeytinyağlı dolma, portakallı şehriye salatası, tuzlu papatya kurabiye, içli köfte, mercimek salatası, mini poğaça, mini pizza, sarımsaklı yoğurtlu kabak salatası… daha bir çok tatlı ve tuzlu.

Annem peçeteleri üçgen şekline getir, peçete tabağı yap dedi. Bu fikir bana çok klasik geldi ve görüntü olarak hiç hoş durmayacaktı. Çünkü özel günler peçetemiz çok kalındı. Aklıma elbisemin renginde kurdeleler geldi. 15’lik desteler halinde peçeteleri ayırdım ve mor kurdeleyle farklı şekillerde bağladım. Çok şık bir görüntü oluşturdu.

Yazım biraz uzun oldu, o nedenle nişan şekerlerimi ayrı başlık altında paylaşacağım.

Bekar takipçilerim darısı başınıza , evli çiftlere de ömür boyu mutluluklar diliyorum…

Sevgiyle kalın…

YORUMLAR

yorum yaz